T.C. Mİllî Eğİtİm BakanlIğI
KÜTAHYA / MERKEZ - Ümran Aygen İlkokulu

DİLİMİZİN ZENGİNLİKLERİ PROJESİ HİKAYE YAZMA YARIŞMASI

Dilimizin Zenginlikleri Projesi Aralık Ayı Etkinlikleri kapsamında Kütahya geneli "sevgi, saygı, arkadaşlık, hoşgörü" temalı hikaye yazma yarışması yapıldı. Minik Kalemlerden Hikayeler başlığıyla yapılan etkinliğe öğrencilerimiz de yoğun katılım sağladı. Eser sunan  öğrenciler arasında yapılan değerlendirme sonucu okulumuzu temsil etmeye 2-C sınıfı öğrencimiz Ravza DİNÇ hak kazanmıştır.

ŞEFTALİ ÇEKİRDEĞİ

Merhaba benim adım Pati. Size ilginç bir arkadaşlık hikayesi anlatacağım. Geçen yaz yediğim şeftalinin çekirdeği benim en yakın arkadaşım oldu. Onu o kadar çok seviyorum ki okula giderken bile yanımda götürüyorum. Üç hafta önce babamla birlikte tarlamıza gittiğimizde çekirdeğimle başımızdan ilginç bir anı geçti. Tarlamızda çekirdeğimizle gezerken çok güzel bir çiçek gördük. Çiçeği yakından incelerken birden bir ses duyduk ve arkamıza baktık. Bir de ne görelim! Çok büyük bir tarla faresi. Korkumuzdan havalara uçmuştuk. Hemen koşup babamın yanına “Baba yetiş yanımızda çok büyük bir fare var” dedik. Babam ise “Fareden korkacak ne var. Gelin bana çuvalları taşımada yardım edin.” dedi. İşte başımıza gelen ilginç anı buydu. Aa size anımı anlatırken farkına varmadan akşam olmuş bile. Hızlıca dişlerimi fırçalayıp pijamalarımı giydim. Çekirdeğime “iyi geceler” deyip yatağıma girdim. Sabah erkenden kalktım. Çekirdeğime “günaydın çekirdeğim” dedikten sonra elimi yüzümü yıkamaya gittim. Geri döndüğümde bir de ne göreyim! Çekirdeğim çatlamış.  Hemen babamın yanına koştum. Babam çekirdeğimi toprağa ekmemiz gerektiğini söyledi. Fakat ben çekirdeğimi toprağa ekmek istemedim. Onu bir daha göremeyeceğim için çok üzgündüm. Babama çekirdeğimi bir daha göremeyeceğim için onu toprağa ekmek istemediğimi söyledim. Babam ise “endişelenmene gerek yok bir süre sonra tekrar çekirdeğini görebilirsin” dedi. Babamın söylediklerinden sonra fikrim değişti. Bahçemizin köşesinde çekirdeğimi uygun bir yer bulduk ve onu oraya diktik. Hemen koşup evden su getirdim ve toprak altındaki çekirdeğime su verdim. Akşam odamda kendimi yalnız hissettim. Artık en yakın arkadaşım yoktu. Canım çok sıkılmıştı. Çekirdeğime kavuşacağım günün hayalini kurarak uykuya daldım. Bundan sonra her gün çekirdeğimizi diktiğimiz yere gidip çekirdeğimin gelip gelmediğini kontrol ettim. Tam artık çekirdeğim gelmeyecek diye düşündüğüm bir gün topraktan bir filiz'in çıktığını gördüm. Hemen koşup babama durumu anlattım. Babam ise günlerdir beklediğin çekirdeğin nihayet geliyor diye başımı okşadı. Çok sevinmiştim sevinçten havalara uçacak gibiydim. Bu olaydan sonra her gün çekirdeğimin filiziyle sohbet ettim. Ona resimler çizdim çocukluğumu anlattım. Birlikte çekindiğimiz fotoğraflarımızı gösterdim. Her gün onu ne kadar çok sevdiğimi anlattım ona. Çekirdeğin benim sevgimle günden güne büyüdü ve kocaman bir ağaç oldu. Çekirdeğimin ağaç olduğunu görünce babam beni tebrik etti. “onunla çok ilgilendin, ona çok iyi baktın, senin sevgin sayesinde kocaman bir ağaç oldu” dedi. O günden sonra şeftali ağacının gölgesinde oturduk, orada kitap okuduk, piknik yaptık. Şeftali ağacının meyvelerinden yedik. Bir gün yediğim şeftalinin çekirdeği diğerlerinden çok farklı göründü gözüme. Onu görünce aklıma çekirdeğin geldi. Ona çok benziyordu. Heyecanlanmıştım. Hemen koştum onu güzelce yıkadım. Çekirdeğime tekrar kavuştuğum için çok mutluydum. Şimdiden çekirdeğimle yaşayacağım yeni maceraların hayalini kurmaya başladım bile.

 

                                                                                                                      Ravza DİNÇ

Paylaş Facebook  Paylaş twitter  Paylaş google  Paylaş linkedin
Yayın: 30.12.2024 - Güncelleme: 30.12.2024 09:49 - Görüntülenme: 158
  Beğen | 9  kişi beğendi